1.
PUCUNG
Upamane wohing
kembang dadi thukhul
Urip uripana
Kaya manungsa
kang urip
Setya kersa
marang gustine kang Esa
2.
DURMA
Iki luput marang
tanah air kita
Tanah air kang
gedhi
Apa wae ana
Ana seneng lan
susah
Anggon lelara
lan sedih
Mulane monggo
Monggo mbebenah
bumi
3.
KINANTHI
Pepadhange iku
murup
Madhangke ati
kang mati
Madhangke ati
kang lara
Aja amung ngono
iku
Pepadhangan iku
surya
Surya awujud
mentari
4.
ASMARANDHANA
Bumi indah iku
resik
Resik iku dudu
jaba
Ananging iku
jerone
Ora mung jero
lan jaba
Iku termasuk
jiwa
Jiwa kang suci
lan tulus
Saenipun jiwa
raga
5.
GAMBUH
Bumi kang indah
iku
Dudu bumine kita
kang kumuh
Ayo podho
mbebenah bumine iki
Kanthi carane
kang nandhur
Nandhur sarwa
kabecikan
6.
PANGKUR
Sapa sira ora
krasa
Krasa apa dene
rusak ing bumi
Ayo podho ngrasa
iku
Ngrasa apa kang
nyata
Nyata anane bumi
kang rusak iku
Ulah e para
manungsa
Ayo di jaga iki
7.
SINOM
Jaman e wis
jaman edan
Penghunine muda
mudi
Iki bumine wis
tua
Ayo podho jaga
iki
Sedurung rusak
bumi
Aja amung guya
guyu
Wayah e podho
tobat
Amrih ora
ngrusak bumi
Ayo padha njaga
apa kang wis ana
8.
MEGATRUH
Miji timun
pancen e kudu di tandhur
Tandhurana lemah
siwi
Aja lali karo
banyu
Banyu kang kudu
mangalir
Supaya dadi
tandhuran
9.
MIJIL
Bumi iki
panggonan kang becik
Mula do di jaga
Aja mung sak
kepenakke dewe
Ayo padha njaga
bumi iki
Bumiku kang
becik
Bumi kang rahayu
10. DANDHANGGULA
Ibarat banyu
kali kang mili
Welas asihmu ra
ketung bapa
Tulus ati tak
rasakke
Gawe mantep
atiku
Njaluk
pangapuramu bapa
Yen suwene iki
sira
Luput marang
laku
Najan aku durung
bisa
Agawe bebungah
atimu iki
Mugia ora gelo
11. MASKUMAMBANG
Nagara iku butuh
pahlawan sakti
Kilo aku ana
Mbiantu apa kang
becik
Supaya dadi
bebungah
Tidak ada komentar:
Posting Komentar